HISTORIA SEMINARIUM
Seminarium zostało erygowane 25 marca 1993 roku przez pierwszego biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka.
Na siedzibę seminarium legnickiego przeznaczono budynek zbudowany na początku XX w. Pierwotnie znajdowało się w nim gimnazjum i liceum miejskie przeznaczone dla zamożnych dziewcząt. Po II wojnie światowej dotychczasowy budynek szkolny zamienił się w dom oficera dla żołnierzy Wojsk Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich stacjonujących w piastowskim mieście. Po wycofaniu się wojsk radzieckich z Polski, mienie wróciło pod zarząd polski.
Na początku listopada 1991 roku w budynku wybuchł pożar, po czym ówczesny wojewoda legnicki przekazał zdewastowany budynek nowo powstałej diecezji legnickiej. Nadzór nad pracami remontowymi sprawował ks. infułat Władysław Bochnak. Jednym z najbardziej eksponowanych pomieszczeń budynku jest kaplica seminaryjna (dawne kino w domu oficera).
Pierwszym rektorem Wyższego Seminarium Duchownego został mianowany ks. dr Stefan Regmunt. Po jego nominacji na biskupa pomocniczego, w latach 1995–2013 funkcję tę pełnił ks. dr Leopold Rzodkiewicz, a w latach 2013–2024 rektorem był ks. dr Piotr Kot. 10 marca 1994 roku WSD zostało afiliowane do Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. 25 marca 1993 roku zostało powołane Towarzystwa Przyjaciół Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej.